Var olun ki; çok sayıda mail ve meaj geliyor... Kitabımı, (Aşk
buralara NAH uğrar) yazılarımı okuyan ve takip edenlere çok teşekkür ediyorum. Bana
ulaşan mailleri, mesajları genelde okuyorum. Okuduğumda da yazdıklarımın
insanlara ulaştığını görüyorum... Bu mutlu ediyor. Zira zaman zaman dilim sert
ve anlaşılmaz olabiliyor ama benim bu anlamda anlaşılma kaygım yok. Kaygılar yazanın
kalemine prangadır. Beni anlayan okusun gibi bir öngörüm var ve bu anlayanların
hızla çoğalması hoşuma gidiyor.
Yukarıda yazdıklarımın sebebini yazının şu gelişme bölümünü bitirdiğimde, son
paragrafta okuyacaksınız. Son zamanlarda muhteşem bir strese, afilli bir
deprasyona ve gümbürtüye gitmiş bir ruha ev sahipliği yapıyorum. Bu haldeyken az
önce okuduğum bir mesaj uzun zamandan sonra sesli gülmeme sebep oldu.
Mesajı okuduktan sonra;
böyle beyinlere ve kalplere ulaşabiliyor olmaktan güç aldım. Ama yazıyı
yazmamın hatta bu yazıya başlık olarak koymamın sebebi şu cümledir; “Hepimiz
keliz... Hepimiz Son Cengiz Aydın”
Eyvallah.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder