Matematik bizimle kafa buluyor

tembel ve turuncusu bol zamanlar hayal ediyorum,
rüzgar ılık ılık huzur üflüyor, dağılıyor saçların,
parmakların saçlarını düzeltmekten yorgun.

ve sonra ölüm döşekleri seriyorum sevişmelerimize,
ellerim kuytularının soytarısı,
boy boy kabuslar doğuyor her sevişme sonrası.

asla küllerinden doğmayacak mitolojik bir kahramanın,
kazandığı oyuncak zaferlerinin gururuyla,
saçma anayasamızı referanduma götürüyoruz,
en yorgun demokratıyız göğüs uçlarında kurduğumuz gezegenin.

dışlanıyoruz,
lanetleniyoruz,
bitiyoruz...

“tanrı seni sevmemi ister, seni seven cennete gider” dediğini hatırlıyorum… gülüyorum. ışık hızıyla kendimi senden çıkarıyorum, iki eksiğim... senle topluyorum, bir fazlasın.

ahh kestane şekerim tutkuya yorma bu çözümsüzlüğü, matematik bizimle kafa buluyor, hepsi bu.

Son Cengiz Aydın